Öz güven ve anksiyete tarzı bir kaç şey yaşıyorum

16 yaşındayım ve lise sınavına girdiğimden beri hayatım büyük oranla değişti.

ortaokul 8.sınıfta iken arkadaş çevresi olan bir öğrenciydim zeki bir öğrenci olduğum söylenirdi ki çevrem okul derecesine giren öğrencilerden oluşuyordu.

Sınav sonuçlarını öğrendiğim zaman yıkılmıştım -ki en ufak bir şeye üzülsem de neşemi kaybetmeyen bir insansdım- yüzde onluk dilime kılı kılına yüzde 9.13 ile girdim.Bu cidden beklemediğim bir durumdu hayallerim hedeflerim bir anda uçtu.

Arkadaşlarımın sonucu benim sonucum aksine çok yüksekti ve şuan Türkiyenin en iyi Liselerine gidiyorlar ve o yaz tuhaf bir biçimde hepsi ile iletişimimi kestim.

Bendeki bu büyük değişikliği herkes fark etmişti.Kötü de olsa bir nitelikli okula yerleştim.Yavaş yavaş toparlanmamın en büyük sebebi bilgisayar oldu uzun zamandır yazılım ile uğraşıyordum ve bu alana yönelmem beni toparlamıştı fakat liseye başladığım zaman yine eski halime döndüm.

Sosyal Hayatımın her alanında böyle, birisiyle konuşurken kendimi iyi ifade edemediğimi düşünüyorum, ortamda ben konuşucağım sırada herkesin beni dışlıcakmış hissine kapılıyorum, bu bende artık korku olarak belirmeye başladı,(çok fazla konuştuğumarkadaşım yok) Hep endişe duyuyorum her şeyden, birisi bana bir şey diyecek mi bir şey söyleyecek mi diye baskı hissediyorum üzerimde. Değişik ruh hallerim var, Hep kendimi, her insana farklı şekilde gösteriyorum, Tek bir karakterim olsun, tek bir çizgim olsun istiyorum. İnsanlara duygularımı açık şekilde paylaşmak istiyorum. Sevmiyorsam sevmiyorum diyemiyorum. İstemiyorsam istemiyorum diyemiyorum. Niye böyle biri oldum ben anlayamıyorum, artık çöküntü yaşamaya başladım.

Herkes beni zeki başarılı akıllı olarak tanımlıyor ki iq testleri de bunları söylüyormuş.(8 yaşında dehb'e sahip olduğum söylendi.) ama ben kendimi öyle tanımlayamıyorum sanki zeki rolü yapıyorum. Hiçbir şeyi başaramayan biriyim.İleri de yazılım mühendisi olmak istiyorum ve hedefim Odtü ve ya Tokyo Teknoloji Üniversitesi ama bunları benim kazanmam imkansız kazanma kapasitem olsaydı şuan bir fen lisesinde olabilirdim...

Bir şeyi boş bırakmak, onu dolu taşımaktan daha iyidir demiş Lao Tzu

İhmal ettiğim şeyler yüzünden onları muhafaza edemiyorum.

Düşünme hızım konuşma hızımı geçmeye başladı ve bir yerden sonra her şey koca bir boşluğa dönüşüyor.

Keşke biraz daha zeki olsaydım.Kendi zekamın farkındayım ve bu cidden yetersiz kalıyor bana ya da bir mukayese çevreme.

Tek yapabildiğim şey okumak ve düşünmek.

Ben Kimim? sorusuna hala cevap veremiyorum.Matematikte iyiyim desem benden daha iyileri var.Felsefe de iyiyim desem aynı şekilde,bilgisiyarda iyiyim desem aynı şekilde....

Felsefe ve matematik en sevdiğim şeyler ve bilgisiyar hayatımın bir parçası

ama sınavlarım böyle demiyor....