Zorla kapatılmak

4 yıl 5 ay önce 1Yorum, 132Görüntüleme
13 yaşındayken babamın baskısıyla zorla kapatıldım, 9 yıldır da kapalıyım . İlk zamanlarda ağlaya ağlaya kapanıyodurdum. Ama insan zamanla herşeye alışıyor. Bende kendimi öyle mutsuz hissetsemde yıllara rağmen alıştım. Artık bana normal gelmeye başladı kapalı olmam benim için bir anlam ifade etmemeye başladı. Bu arada babam da öğretmen birisi.
Bazı zamanlarda mutsuzluk krizlerine girdiğim olurdu. Tüm şalımı yırtıp parçalamak istediğim.
Yaşamayan insan bu duyguları anlayamaz. Sanki dünyada bir hiçmişim gibi hissediyordum. Benim için dünya simsiyah bir yer haline gelmişti. Lise de kendim olamamanın verdiği bir mutsuzluk vardı. Sanki bir kafesteymişim de içim şişiyor şişiyor o kafesi patlatamıyor bütün içümdeki nefret acı bana zarar veriyordu. Üniversiteye geçince bir birey olmaya başladım kendimin farkına vardım. 2.sınıfın yaz tatilinde yine açılmak istediğim için mutsuzluk dönemime girdim yaz tatilim ağlayarak kendimi kahrederek geçti. Hatta üzüntüden rahatsızlandım. Midemde sağlık sorunları oluştu. Bu duygularımı annem biliyordu. Annem üniversitede açıl o zaman tarzında şeyler söyledi hasta oldum diye artık. Ama ben çift kişilikli bir insan olmak istemedim bunu yapmadım. İstediğim bir şeyi neden geçici bir süreliğine yapayım ki o zaman özgür olduğum anlamına gelmez diye düşündüm. Ben o zaman intihar etmeyi bile düşünmüştüm. Beni anlayan duygularımı dinleyen hiçkimse yoktu. Sabahlara kadar ağlardım. Şimdi hala kapalıyım babam çok baskıcı otoriter bir aileden gelmiş öyle birisi . Ben ailem beni mutsuz ediyor diye onları silmeyi düşündüğüm çekip uzaklara gitmek istediğim zamanlar oldu. Onların yanındayken çok mutsuzum, benim ne duygumun düşüncemin karakterimin hiçbir şeyimin önemi yok. O zaman neden onlara katlanmak onlarla yaşamak zorundayım diye düşünüyorum. Ama maddi bir gelirim yok daha bir mesleğim yok.
Herkes sanki mükemmel Müslümanmış gibi herkesin dili birbirinin hayatında, kapalıyken bile bu sorunlar bitmedi topuzuna, pantolonuna, dar giydiğine, makyajına her hareketine kadar yine inceler laf ederler.Kimse Allah değil hesap sormasın sanane.
Ben ailemin, toplumun baskısından yoruldum
Bir gün açılma cesaretim olursa, babam çok kötü birisi herkese beni karalar rezil eder evlatlıktan reddeder, beni bulup yaşadığım çevreye karalar, şiddet bile uygular. Benim umrumda değil zaten kimin ne düşündüğü ne dediği. Sadece kendim önemliyim. Olmak istemediğim biri gibi yaşamaktansa ölmeyi tercih ederim. Bu sadece kapalı olmamla da alakalı bir şey değil.

kapanma (tesettür) kıyafet dayatması ebeveyn baskısı kendini çıkmazda hissetmek psikosomatik şikayetler anlaşılmıyor olma düşünceleri

{{toplam_adet}} Yorum